ബറാഅത് അഥവാ സയ്യിദുനാ മുഹമ്മദു റസൂലുല്ലാഹി(സ)

ശഅ്ബാന്‍ മാസത്തിലെ 15-ാ മത്തെ രാത്രിയാണ് ബറാഅത്ത് രാവ്. വിശ്വാസി സമൂഹം ഹൃദയത്തിലേക്ക് ചേർത്ത് വെച്ച് ഏറെ ബഹുമാനത്തോടെയും ആദരവോടെയും പരിഗണിക്കുകയും ദിക്റുകളും ദുആകളും നിസ്‍കാരങ്ങളുമൊക്കെയായി ഇബാദതുകളിൽ നിരതമായി ഉറക്കമൊഴിച്ച്‌ ഈ രാവിനെ ജീവസ്സുറ്റതാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.. ''മോചനം'' എന്നാണ് ബറാഅത്തിന്റെ അര്‍ത്ഥം. ''കല്‍ബ്'' വംശക്കാരുടെ ആടുകളുടെ രോമത്തിന്റെ എണ്ണം ജനങ്ങളെ ആ രാത്രിയില്‍ അല്ലാഹു നരകത്തില്‍ നിന്ന് മോചിപ്പിക്കുമെന്ന് തിരു നബി(സ) യുടെ ഹദീസിൽ കാണാം. ഇങ്ങനെയാണ് ഈ രാത്രിക്ക് മോചന രാവ് എന്ന പേര് കിട്ടിയത്.

നബി (സ)പറഞ്ഞു: ''ശഅ്ബാന്‍ പതിനഞ്ചാം രാവില്‍ അല്ലാഹു വാനലോകത്ത് നിന്ന് ഇറങ്ങിവരും.

ആ രാവില്‍ ഹളീറതുല്‍ ഖുദ്സില്‍ മലക്കുകളെല്ലാം ഒന്നിച്ചുചേരും. ഖുര്‍ആന്‍ ഈ രാവിലാണ് ലൗഹുല്‍ മഹ്ഫൂളില്‍ നിന്ന് നബി(സ്വ)യുടെ റൂഹിലേക്ക് അവതരിച്ചതെന്നു പറയപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഈ രാവ് ജീവിപ്പിച്ചവന് സ്വര്‍ഗം നിര്‍ബന്ധമായെന്നും പറയപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.

സൂറതു ദുഖാനിൽ അല്ലാഹു പറയുന്നു, "ഹാ മീം. വ്യക്തമായ ഈ വേദഗ്രന്ഥം തന്നെ സത്യം. നിശ്ചയം, ഒരു അനുഗൃഹീത രാത്രിയിലാണ് നാം അതവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്; നാം മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കുന്നവരാണ്. ആ രാത്രിയിലാണ്ഹകീമായമായ എല്ലാ വിഷയങ്ങളും, നമ്മുടെ പക്കല്‍ നിന്നുള്ള ഉത്തരവെന്ന നിലക്ക്, വേര്‍തിരിക്കപ്പെടുന്നത്."

വിശ്രുതരായ ആത്മജ്ഞാനി, ശൈഖുൽ അക്ബർ മുഹ്യുദ്ധീൻ ഇബ്നു അറബി(റ) ഈ ആയതിനെ വിശദീകരിക്കുന്നത് ഏറെ ചിന്തനീയമാണ്. അവിടുന്ന് പറയുന്നു, "അനുഗ്രഹീത രാത്രി എന്നത് അല്ലാഹുവിന്റെ റസൂലി(സ)ന്റെ ഘടനയാണ് (തിരു ശരീരമാണ്), കാരണം അത് ആത്മാവാകുന്ന സൂര്യന്റെ പ്രകാശത്തെ മൂടുന്ന ഇരുണ്ട പുതുതായി ഉണ്ടായതാണ്, ആ തിരു ശരീരം മുഖേന ലോകത്തിൽ മാർഗദർശനത്തിന്റെയും നീതിയുടെയും കരുണയും അനുഗ്രഹവും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടതിനാലും അതുവഴി അവന്റെ പദവിയും പൂർണ്ണതയും വർധിച്ചതിനാലും അല്ലാഹു ആ തിരു ശരീരത്തെ അനുഗ്രഹീതമായി വിശേഷിപ്പിച്ചു"

അതായത് ആത്മ ജ്ഞാനികളുടെ ഭാഷയിൽ ബറാഅതിന്റെ രാവ് കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കപ്പെടുന്നത് തിരു നബി(സ)യുടെ ഉണ്മ തന്നെയാണ്. അവിടെയാണ് ഖുർആൻ അവതരിച്ചത്. അവിടുത്തെ ആ പരിശുദ്ധമായ ഉണ്മയിലൂടെയാണ് സർവ്വതും തീരുമാനിക്കപ്പെടുന്നതും വിഭജിക്കപ്പെടുന്നതും വിതരണം ചെയ്യപ്പെടുന്നതും. തീർച്ചയായും ഞാൻ ഖാസിം (വിതരണം ചെയ്യുന്നവനാണ്) എന്ന് ഹബീബുല്ലാഹി(സ) അവിടുത്തെ കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ട്.

ഈ ഒരു അർത്ഥത്തിലാണ് നാം നേരത്തെ ഉദ്ധരിച്ച ഹദീസുകൾ ഗ്രഹിക്കപ്പെടേണ്ടത്. അതായത് അല്ലാഹു വാനലോകത്ത് നിന്ന് ഇറങ്ങിവരുന്നതും ഹളീറതുല്‍ ഖുദ്സില്‍ മലക്കുകളെല്ലാം ഒന്നിച്ചുചേരുന്നതും തിരുനബി(സ) യാകുന്ന തുഹീദിന്റെ യഥാർഥ്യമാകുന്ന വ്യക്തിസ്വരൂപത്തിലാണ്. ഈ രാവ് ജീവിപ്പിച്ചവന് സ്വര്‍ഗം നിര്‍ബന്ധമാകുന്നത് തിരുനബി(സ) യാകുന്ന അത്യുന്നത അനുഗ്രഹത്തെ ജീവിപ്പിക്കാനും അനുഭവിക്കാനും സ്വന്തമാക്കാനും കഴിഞ്ഞവനാണ്.

എന്ത് കൊണ്ടാണ് നൂറാകുന്ന തിരുനബി(സ)യെ അല്ലാഹു രാവായി വിശേഷിപ്പിച്ചത്? അല്ലാഹുവിന്റെ നൂറാകുന്ന അവിടുത്തെ തിരു റൂഹിനെ മറച്ചു വെച്ച ഇരുട്ടായാണ് അവിടുത്തെ തിരു ശരീരം ഇവിടെ പരാമര്ശിക്കപ്പെടുന്നത്. കാരണം ആത്‌മജ്ഞാനികളുടെ ഭാഷയിൽ ഇരുട്ടിൽ നിന്നാണ് വെളിച്ചം വരുന്നത്. തൗഹീദിന്റെ രഹസ്യമാകുന്ന അവിടുത്തെ ഉണ്മയെ മറച്ചു വെച്ചില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ആർക്കും ആ സാന്നിധ്യത്തിൽ നിൽക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.

മനുഷ്യന്റെ മാത്രമല്ല സർവ്വ സൃഷ്ടിജാലങ്ങളുടെയും അനുഗ്രഹമായിട്ടാണ് അവിടുന്ന് വിശേഷിക്കപ്പെട്ടത്. റഹ്മതുൻ ലിൽ ആലമീൻ എന്നത് അവിടുത്തെ ഏറ്റവും വിഖ്യാതമായ നാമമാണ്. തീർച്ചയായും ഞാൻ സമ്മാനമായി നൽകപ്പെട്ട കാരുണ്യമാണ് എന്ന് അബുഹുറൈറ (റ) നിവേദനം ചെയ്ത ഹദീസിൽ തിരുനബി(സ) സ്വന്തത്തെ കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ട്. അല്ലാഹുവിൽ വിശ്വസിച്ചവരും മുറുകെ പിടിച്ചവരും പ്രവേശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതും റഹ്മത്തിലാണ് എന്ന് നിസാഅ' സൂറത്തിൽ അള്ളാഹു പറയുന്നു.

ചുരുക്കത്തിൽ നമ്മുടെ ബറാഅത് സംഭവിക്കുന്നത് സയ്യിദുനാ മുഹമ്മദു റസൂലുല്ലാഹി(സ) എന്ന അനുഗ്രഹത്തെ സ്വായത്തമാക്കുമ്പോഴാണ്. അപ്പോഴാണ് സ്വർഗ്ഗ ലബ്ധിയും നരക വിമോചനവുമുണ്ടാകുന്നതും. അവിടുത്തെ അനുഗ്രഹീത സവിധത്തിൽ നിന്നാണ് സർവ്വതും വിതരണം ചെയ്യപ്പെടുന്നതും.

അപ്പോൾ ഏറ്റവും ഗൗരവമായ ഒരു ചോദ്യം നമ്മുക്ക് മുന്നിൽ അവശേഷിക്കുന്നു, എങ്ങനെയാണ് സയ്യിദുനാ മുഹമ്മദു റസൂലുല്ലാഹി(സ)യിലേക്ക് ചേർന്നു നിൽക്കാൻ സാധിക്കുന്നത്? എങ്ങനെയാണ്ആ ത്മാവിൽ അവിടുത്തെ ജീവിപ്പിക്കാനും കഴിയുന്നത് ? ആ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം കണ്ടെത്തിയാലേ നമുക്ക് ബറാഅത് രാവിനു ജീവനേകാൻ കഴിയൂ.