അല്ലാഹുവിനും റസൂലി(സ)നും വഴിപ്പെടുന്നതു പോലെ മശാഇഖുമാർക്കും വഴിപ്പെടുക:

ഈ കാണുന്ന പതിനെണ്ണായിരം ലോകങ്ങളും ഖുർആനിലുണ്ട്. അല്ലാഹുവും റസൂലും ഖുർആനിൽ ഉണ്ട്. എങ്ങനെയത് കാണിച്ചു കൊടുക്കാൻ കഴിയും? അതിന് ഏൽപ്പിക്കപ്പെട്ട, നിയോഗിക്കപ്പെട്ട ചിലരുണ്ട്. അവർ തലമുറകളിലേക്കത് കൈമാറി നൽകി. അത്തരം ആളുകളെ നമ്മൾ അന്വേഷിച്ചു കണ്ടെത്തുകയും അവരുടെ കരങ്ങൾ പിടിച്ചു അവരെ പിന്തുടരുകയും മറ്റെല്ലാവരേക്കാളും അവരെ സ്നേഹിക്കുകയും തന്നെ വേണമെന്നർത്ഥം. അതല്ലാതെ ഒരു രക്ഷയുമില്ല. അവരുടെ പേരാണ് മശാഇഖുമാർ .

قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّـهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّـهُ

നിങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവിനെ സ്‌നേഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ എന്നെ പിന്തുടരുക എന്ന് അല്ലാഹു പറയുന്നുണ്ട് (ആൽ ഇംറാൻ 31)ഹബീബുല്ലാഹി(സ) യെ സ്നേഹിക്കുകയും പിന്തുടരുകയും വേണം. ഈമാന്റെ മറ്റൊരു പേരാണ് സ്നേഹം എന്നത്. ആ സ്നേഹവും അനുധാവനവും തന്നെയാണ് മശാഇഖ്യമാരോടുള്ള സ്നേഹവും പിന്തുടരലും.

നേരത്തെ നാം സംസാരിച്ചിരുന്നതു പോലെ, ദീനിന്റെ അടിസ്ഥാനങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചു കൊടുത്തപ്പോൾ ആ ഒമാനി സഹോദരൻ ആകാംക്ഷയോടെ, എങ്ങനെയാണ് ഞാൻ മുസ്‌ലിം ആവുക എന്ന് ചോദിച്ചു.

"നാം ഒന്നുമല്ലെന്നും യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ നമുക്കിതു വരെ മനസ്സിലായിട്ടില്ലെന്നും നാം തിരിച്ചറിയണം, എന്നിട്ട് ഈമാനിന്റെ രഹസ്യങ്ങൾ അറിയുന്നവരിൽ നിന്ന് തൗഹീദിന്റെ സാക്ഷിത്വം ഏറ്റെടുക്കണം" എന്ന് പറഞ്ഞ് കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചതിനു ശേഷം അവർക്ക് ഈ വിശുദ്ധ വഴി ഉപദേശിച്ചു കൊടുത്തു.

നാം ആരോട് സംസാരിക്കുകയാണെങ്കിലും നമുക്ക് ഒരു മാതൃക മുന്നിൽ വയ്ക്കാൻ വേണം. ആ മാതൃകയാണ് ഞാൻ പറയുന്നത്. ഒരുപാട് അറിവുകൾ നേടിയവരും അല്ലാഹുവിനെയും അല്ലാഹുവിൻറെ മലക്കുകളെയും അല്ലാഹുവിൻറെ പ്രപഞ്ചങ്ങളെയുമൊക്കെ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നവരും പലതരം കറാമത്തുകൾ കാണിക്കുന്നവരുമൊക്കെയായ ആളുകളെയൊക്കെയും ഗൗസുൽ അഅളം(ഖസി) തന്റെ മുരീദുമാരാക്കി. അതെന്തുകൊണ്ടാണ്? എന്തിനു വേണ്ടിയാണ് പിന്നെയും അവർ മുരീദായത്?

അവർ മുസ്‌ലിം അല്ലാത്തതുകൊണ്ടാണോ ? ആകാശത്തിലൂടെ പറന്ന ഔലിയാക്കന്മാരെയടക്കം പിടിച്ചു താഴേക്കിറക്കി ഗൗസുൽ അഅളം(ഖസി) തൻ്റെ മുരീദാക്കി മാറ്റി എന്ന് ചരിത്രം പറയുന്നു. അവരെയൊക്കെ മുരിദാക്കേണ്ട ആവശ്യമുണ്ടോ? ഇതിനെക്കുറിച്ചെല്ലാം നാം ആഴത്തിൽ ചിന്തിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

ഒരു കാര്യം ഉറപ്പാണ്. ഒരു പ്രവാചകനെ, അത് ഇനിയൊരു പ്രവാചകൻ വരാത്ത ഒരു പ്രവാചകനെ പിടിച്ചല്ലാതെ ലോകത്ത് വന്ന പ്രവാചകന്മാർക്ക് പോലും രക്ഷയുണ്ടായിട്ടില്ല. മുൻകഴിഞ്ഞ പ്രവാചകന്മാരെല്ലാം തിരുനബി(സ)യെ അംഗീകരിച്ചാണ് പ്രവാചകൻമാരായതും രക്ഷയുടെ വഴിയിലെത്തിയതും. അങ്ങനെ ചിന്തിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് ലഭിച്ച ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യം ഹബീബുല്ലാഹി(സ)യുടെ ഉമ്മത്ത് ആവാൻ ഭാഗ്യം ലഭിച്ചു എന്നതാണ്.

നിങ്ങളാരാണ് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ ഹബീബുല്ലാഹി(സ്വ)യുടെ ഉമ്മത്താണ് എന്നു പറയാൻ കഴിയുന്നത് എന്തൊരന്തസ്സാണ്. ഞാൻ ഹബീബുല്ലാഹി(സ്വ)യുടെ ഉമ്മത്താണ് എന്ന് പറയാൻ കഴിഞ്ഞുപോയ അമ്പിയാക്കന്മാർക്കാർക്കും സാധിച്ചിട്ടില്ല. കഴിഞ്ഞുപോയ വിശ്വാസികൾക്കും സാധിച്ചിട്ടില്ല. അവരൊക്കെ പറഞ്ഞ ഒരു വാക്കുണ്ട്. ആ അനുഗ്രഹീത ഉമ്മത്തിന്റെ കൂട്ടത്തിൽ ഞങ്ങളെയും കൂട്ടണേ എന്നാണത്.

തിരുനബി(സ്വ)യുടെ ഉമ്മത്തിന്റെ മഹത്വം നാം മനസ്സിലാക്കണം. ആ മാർഗമാണ് നമ്മുടെ മാർഗം. എന്തെങ്കിലും പേരോ പ്രസിദ്ധിക്കോ വേണ്ടിയല്ല ഞാൻ സംസാരിക്കുന്നത്.

നാം എന്തെല്ലാം തരം ആളുകളെ കണ്ടുമുട്ടുകയും സംസാരിക്കുകയും ഇടപെഴകുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവരാരും ഈ വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് ഒട്ടും മനസ്സിലാക്കാതെ പോയി. അപ്പോഴാണ് നാം എത്ര ഭാഗ്യവാന്മാരാണ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നത്.

ഈ ഉന്നതമായ സൗഭാഗ്യം അല്ലാഹുവിൻ്റെ കാരുണ്യം കൊണ്ട് മാത്രം നിങ്ങൾക്ക് ലഭിച്ചതാണ്, അല്ലാഹു തന്നെ കനിഞ്ഞു നൽകിയതാണത്. ഈ റഹ്മത് നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ നിങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുക. അതിന് ഒരേയൊരു കാര്യമാണ് നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത്, അല്ലാഹുവിനും അവൻറെ റസൂലിനും വഴിപ്പെടുന്നതിന് തുല്യമായി നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ മശാഇഖുമാർക്ക് വഴിപ്പെടുക. അവർ ഉപദേശിക്കുന്നതു പോലെ, അവരുടെ വാക്കുകളനുസരിച്ച് ജീവിക്കുക. വേറെ ഒന്നും ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമില്ല.

ഓരോ മശാഇഖുമാരും അവരുടെ നാടിനും അവിടുത്തെ ജനങ്ങൾക്കും വളരെ വലിയ സഹായവും കാവലുമാണ്. അങ്ങനെയുള്ള മഹാന്മാരുടെ പിന്നിലാണ് നമ്മൾ കൈകൾ ചേർത്ത് പോകുന്നത്. അല്ലാഹുവിൻ്റെ ഉന്നതമായ സഹായം വാഗ്ദാനം കിട്ടിയിട്ടുള്ള വഴിയിലൂടെയാണ് നമ്മൾ പോകുന്നത്.

നമ്മൾ ഇവിടെ പറയുന്നത് അല്ലാഹുവിൻറെ ദീനാണ്. ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് പകർന്നു നൽകുന്നത് ഏതെങ്കിലും ഒരു ത്വരീഖതല്ല. ബൈഅതിലൂടെ നിങ്ങൾക്ക് ലഭിക്കുന്നത് പരിശുദ്ധമായ ദീൻ തന്നെയാണ്. ഖാദിരിയ്യ ത്വരീഖത് എന്നു പറയുമ്പോഴും ചിശ്തി ത്വരീഖത് എന്നു പറയുമ്പോഴുമെല്ലാം യഥാർത്ഥ ദീനിൻ്റെ രഹസ്യമായ തൗഹീദീ ജ്ഞാനം തന്നെയാണ് കരസ്ഥമാകേണ്ടതും കൈമാറേണ്ടതും.

എന്താണ് ദീൻ എന്നും എവിടെനിന്നാണ് ദീൻ തുടങ്ങിയത് എന്നും നാം മനസ്സിലാക്കണം. അതനുസരിച്ച് ജീവിക്കൽ നിങ്ങൾക്ക് എല്ലാവർക്കും നിർബന്ധമാണ്. അതല്ലാതെ ത്വരീക്കത് ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു നിസ്കാരം ഇല്ലാതെ നടക്കല്ലോ ഞാൻ അല്ലാഹുവാണ് എന്ന് പറയലോ കള്ളുകുടിച്ചു നടക്കലോ അങ്ങന കാര്യങ്ങളൊന്നും ഇവിടെയില്ല. അല്ലാഹുവിൻറെ ദീനാണ് ഉള്ളത് , അല്ലാഹുവിൻ്റെ ദീൻ മാത്രമാണുള്ളത്.

തിരുനബി(സ) പറഞ്ഞു: നിങ്ങൾക്ക് അല്ലാഹുവിൻറെ ദീനിനെ ഞാൻ ഏൽപ്പിക്കുന്നു. എൻറെ കുടുംബത്തെയും ഞാൻ ഏൽപ്പിക്കുന്നു എന്റെ സ്വഹാബാക്കളെയും ഞാൻ ഏൽപ്പിക്കുന്നു. എൻറെ ചര്യയെയും ഞാൻ ഏൽപ്പിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ നമ്മുടെ ജീവിതവും ഈ അടിസ്ഥാന ജ്ഞാനങ്ങൾ അവലംബിച്ചു കൊണ്ടായിരിക്കണം.

അല്ലാഹു ഉണ്ട് എന്ന് നമുക്ക് എങ്ങനെയാണ് അറിയുക? ഖുർആനിൽ അല്ലാഹു ഉണ്ട്. പതിനെണ്ണായിരം ലോകങ്ങളും ഖുർആനിലുണ്ട്. അല്ലാഹുവിൻറെ റസൂലും ഉണ്ട്. ഖുർആൻ ഓതിയതു കൊണ്ട് മാത്രം നമുക്ക് അല്ലാഹുവിനെയും അവന്റെ റസൂലി(സ)നെയും കിട്ടുമോ?

മൂസാ നബി(അ) ഒരിക്കൽ അല്ലാഹുവിനോട് ചോദിച്ചു: അല്ലാഹുവേ ഞാൻ നിന്നെ എവിടെയാണ് തിരയേണ്ടത് ? അപ്പോൾ അല്ലാഹു പറഞ്ഞു: എൻറെ ഫഖീറുമാരുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഞാൻ ഉണ്ടാകും. മറ്റൊന്നുമില്ലാതെ അല്ലാഹു മാത്രമുള്ള ആ ഫഖീറുമാരാണ് മശാഇഖുമാർ അവരിലാണ്, അവരിലൂടെയാണ് നാം അല്ലാഹുവിനെ തേടേണ്ടത്.

എന്താണ് ഖുർആൻ ? അത് അല്ലാഹുവിൻറെ കലാമാണ്. യഥാർത്ഥത്തിൽ മുത്ത് നബി(സ)യാണ് ആ ഖുർആൻ ' വേറെ ആരുമല്ല. റസൂൽ(സ) എന്ന ആ ഖുർആനിനെ കത്തിച്ചാൽ കത്തുകയില്ല. അവരുടെ കൈ പിടിക്കപ്പെട്ട കുട്ടികളും കത്തുകയില്ല. അവരുടെ പരിശുദ്ധ രക്തം ശരീരത്തിനുളളിലെത്തിയവരും കത്തിയിട്ടില്ല. അവിടുത്തെ തൊട്ടവരും കത്തിയിട്ടില്ല. ഇങ്ങനെയുള്ള മാർഗത്തിലൂടെയാണ് നമ്മൾ യാത്ര പോകുന്നത്:

ഒരു നിമിഷം ഒഴിയാതെ മുഴുവൻ സമയവും തിരു നബി(സ)യുടെ ചര്യകൾ പിൻപറ്റി ജീവിതം മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോവുക. നിങ്ങളുടെ ഈമാൻ കീറിപ്പറഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങൾ പോലെയാകരുത്. അതിൽ അഴുക്കുകൾ ചേരാതെ ശുദ്ധമനസ്സോടുകൂടി ആവുക.

ഒരാൾ മരണപ്പെട്ടാൽ നമ്മൾ മരിച്ചു എന്ന് പറയും, അതായത് മരവിച്ചു എന്നർത്ഥം. യഥാർത്ഥ മുഅ്മിനുകൾക്ക് അങ്ങനെ മരവിപ്പ് ഉണ്ടാവുകയില്ല എന്നത് ശൈഖുനാ നമുക്ക് നൽകിയ വാഗ്ദാനമാണ്: എൻറെ മുരീദുമാർ ആരാണ് എന്ന് അറിയണമെന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവർ യാത്രയായി കിടക്കുന്ന സ്ഥലത്ത്പോയി അവരുടെ ഖബർ ഒന്ന് മാന്തി നോക്കിയാൽ മതി. ഒരു രോമത്തിന് പോലും കേടു പറ്റിയിട്ടുണ്ടാവില്ല എന്ന് മഹാനവർകൾ എപ്പോഴും നമ്മെ ഓർമിപ്പിക്കാറുണ്ട്. അതാണ് നമ്മുടെ മാർഗ്ഗം.

ദുനിയാവ് വേണമെങ്കിൽ നമുക്ക് ഇഷ്ടം പോലെ തരും. എടുക്കുന്നവർക്ക് അത് എടുക്കാം. അല്ലാഹു നബി(സ)ക്ക് ഉഹ്ദ് മല നിറയെ സ്വർണം കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് തിരുനബി(സ) അത് എടുത്തോ? ഹദീസിൽ നമുക്ക് കാണാം, അബൂറൈറ(റ) വും വേറെ ഒരു സ്വഹാബിയും കൂടി നടന്നു പോകുന്ന സമയത്ത് ആ ഉഹ്ദ് മല എനിക്ക് സ്വർണമാക്കി തരികയാണെങ്കിൽ മൂന്നുദിവസം എൻറെ അടുത്ത് ഉണ്ടാവില്ല. അത് ഞാൻ ദാനം ചെയ്യും എന്ന് ഹബീബുല്ലാഹി(സ) പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ പറഞ്ഞ ഹബീബുല്ലാഹി(സ)യുടെ മക്കളാണ് നമ്മൾ ' സാധാരണ ഉമ്മത്തിൽ പെട്ടവർ മാത്രമല്ല, മറിച്ച് നമ്മൾ മക്കളാണ്. ആ ഒരു അവസരവും മഹാ സൗഭാഗ്യവും അല്ലാഹു നമുക്ക് നൽകി.

പ്രധാനമായും നിങ്ങളോട് ഓർമ്മപ്പെടുത്താനുള്ളത് രണ്ടുമൂന്നു കാര്യങ്ങളാണ്:

ഒന്ന്, സമയം. എല്ലാ വസ്തുക്കൾക്കും ഒരു സമയം ഉണ്ട്. ഒരു അവധി ഉണ്ട്. ഒരു മരത്തിൻറെ നീര് വറ്റിയാൽ അത് ഉണങ്ങും. അത് പോലെ ഭൂമിയുടെ കാലാവധി എത്തിയാൽ ഭൂമിയും അടിമേൽ മറിയും. അതിനെ താങ്ങി നിർത്തുന്നത് വെള്ളമാണ്. ആ വെള്ളം മേലെ വരികയും ഭൂമി താഴേക്ക് പോവുകയും ചെയ്യും. അങ്ങനെ പല ആപത്തുകളും ഈ ലോകത്ത് സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ലോകാവസാനത്തിന്റെ അടയാളങ്ങളാണ് ഇവയൊക്കെയും. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഒട്ടും സമയം കളയാതെ നാം രക്ഷയുടെ മാർഗം തേടണം. ഈ പരിശുദ്ധ വഴിയിലൂടെ തടസ്സങ്ങളില്ലാതെ, പിഴവുകളില്ലാതെ സഞ്ചരിക്കണം. നമ്മുടെ ഭൂസ്വത്തുക്കളും സമ്പത്തിന്റെ രേഖകളുമൊക്കെ കയ്യിലുണ്ടാകും, പക്ഷെ അതൊന്നും കൊണ്ട് പോകാൻ കഴിയാത്ത, ഒട്ടും ഉപകരിക്കാത്ത സമയമാണ് ഖബ്റിലേത്, ആ ദിവസത്തിനു വേണ്ടി നാം തയ്യാറാകണം. ഖബറടക്കി കല്ല് വെച്ചു മണ്ണിട്ട് മൂടിയതിനു ശേഷം ഓൾ തൽഖീൻ ചൊല്ലേണ്ടതും ചൊല്ലിത്തരേണ്ടതും, മരിച്ചു അത് ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അര്ഹതപ്പെട്ടവരിൽ നിന്ന് ഏറ്റെടുത്തു, സ്വയം ചൊല്ലാൻ കഴിയണം. ദീൻ സംഘടനകളായി മാറിയപ്പോഴാണ് ആരിഫീങ്ങളുടെ ഭാഗം മറുഭാഗമായി അവഗണിക്കപ്പെട്ടത്. അത്തരം വ്യാജ പണ്ഡിതരോട് ഏറ്റുമുട്ടി ഇല്ലായ്മ ചെയ്യാൻ കൂടിയാണ് സയ്യിദുനാ ഇമാം മഹ്ദി(അ) കടന്നു വരുന്നത്.. ആ മഹ്ദി ഇമാമി(അ)ന്റെ അണികളാണ് നമ്മൾ. അതിന് നമുക്ക് അല്ലാഹു തൗഫീഖ് നൽകി. അതിനുവേണ്ടി നാം എല്ലാവരും ഉണർന്നു പ്രവർത്തിക്കുക.

രണ്ട്: സമ്പത്ത്. സമ്പത്തിനു വേണ്ടിയല്ല ഞാൻ നിങ്ങളെ ഈ ദീനിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്നത്. തിരു നബി(സ)യും അങ്ങനെ ചെയ്തിട്ടില്ല. വലിയ രാജാക്കന്മാരും സമ്പന്നരും തിരു നബി(അ)യുടെ അടുത്ത് വന്ന് ഇസ്ലാം മതം സ്വീകരിച്ചു അവരുടെ സമ്പത്തെല്ലാം എടുത്തു കൊടുത്തപ്പോൾ അല്ലാഹുവിൻറെ റസൂൽ(സ) പറഞ്ഞു. എല്ലാം പാവങ്ങൾക്ക് കൊടുക്കുവാനാണ് നിർദേശിച്ചത്. നാം പിൻപറ്റേണ്ടതും ആ മാതൃകയാണ്. കാരണം ഈ സമ്പത്തെല്ലാം വാരിക്കൂട്ടി നമ്മൾ എവിടേക്ക് കൊണ്ടുപോകാനാണ് ? ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് ത്വരീക്കതല്ല പറഞ്ഞു തരുന്നത്, മറിച്ചു ദീൻ തന്നെയാണ് പകർന്നു നൽകുന്നത്. നാളെ മഹ്ശറയിലേക്ക് കടക്കുന്ന വാതിലുകൾ ഇടുങ്ങിയ വഴികളാണ്. ഓരോരുത്തരുടെയും പ്രവർത്തനങ്ങളും പാപങ്ങളും സമ്പാദ്യവുമെല്ലാം വലിയൊരു ചുമടാക്കി തലയിൽ വെച്ച് കൊടുക്കും. സ്വയം കടന്നു പോകാൻ പ്രയാസമുണ്ടാകില്ല, പക്ഷേ, ആ വലിയ ചുമടൊക്കെയുമായി അകത്തേക്ക് വലിയ പ്രയാസം തന്നെയായിരിക്കും, അവസാനം നിരാശനായി നരകത്തിൽ വീഴേണ്ടി വരും.

മൂന്ന്: നിങ്ങൾ ഏറ്റെടുത്ത ഏറ്റവും വലിയ ഹഖകളുണ്ട്. നിങ്ങളുടെ ഭാര്യമാരും മക്കളും. ആ ഹഖ് നിങ്ങൾ വീട്ടുക തന്നെ വേണ്ടി വരും. അവരെക്കുറിച്ചു നിങ്ങൾ വിചാരണ ചെയ്യപ്പെടും. അവരെക്കുറിച്ചു നിങ്ങൾ ഉത്തരം പറയേണ്ടി വരും. അതുകൊണ്ട് നിങ്ങൾ പരിശുദ്ധമായ മാർഗത്തിൽ ജീവിച്ചു കൊള്ളുക. ഓരോരുത്തരുടെയും ഭാര്യമാരേയും മക്കളെയും ഈ പരിശുദ്ധമായ മാർഗത്തിലൂടെ കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോവുക. തിരു നബി(സ) തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട മകൾ സയ്യിദതുനാ ഫാത്തിമ(റ)യോട് മോളെ, പാരമ്പര്യം പറഞ്ഞിട്ട് അങ്ങോട്ട് വരണ്ട. കുടുങ്ങിപ്പോകും എന്ന് പറഞ്ഞതുപോലെ പാരമ്പര്യം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നമുക്ക് അങ്ങോട്ട് ചെല്ലാൻ പറ്റുകയില്ല. നമ്മുടെ രക്തവും മാംസവും മജ്ജയും എല്ലാം അല്ലാഹുവിന് വിറ്റിരിക്കുന്നു. ഇനി ഇതിനും മീതെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ തരാൻ പറ്റിയ ഒരാളെ ഉള്ളൂ അത് ഇബിലീസ് ആണ്. വേറെ ഒരു ശൈഖിനും തരാൻ കഴിയില്ല. അഥവാ ഇനി കൊടുത്താൽ വാങ്ങിയവനും കൊടുത്തവനും പോകും. അതാണ് ഇതിന്റെ വലിയ രഹസ്യം.

(ശൈഖ് മുഹമ്മദ് ബാവ ഉസ്‌താദ്‌ സുൽത്വാനിയ മജ്‌ലിസിൽ നടത്തിയ നസ്വീഹത്തിൽ നിന്ന്)